Tymczasem zgodnie z przepisami obowiązującego prawa pracy zakres czynności pracownika nie jest obowiązkowy – w tym sensie, że nie musi istnieć formalnie jako osobny dokument, w szczególności np. jako załącznik do umowy o pracę. Może mieć taką formę, może być osobnym dokumentem, a może też w ogóle zakresu czynności nie być.
Pracodawca może czasowo oddelegować pracownika do innej pracy. Taką możliwość przewiduje art. 42 § 4 Kodeksu pracy, zgodnie z którym oddelegowanie pracownika do pracy innej niż w umowie bez konieczności wypowiedzenia dotychczasowych warunków pracy lub płacy jest podyktowane szczególnymi potrzebami pracodawcy. Jak długo może trwać oddelegowanie pracownika? Jeżeli uzasadnione potrzeby pracodawcy wymagają skierowania pracownika do innej pracy niż tej, która została określona w umowie o pracę, mamy do czynienia z oddelegowaniem pracownika. Należy pamiętać, że muszą to być zadania odpowiadające kwalifikacjom tego pracownika. Oddelegować pracownika można na okres nieprzekraczający 3 miesięcy w roku kalendarzowym, przy czym praca ta nie może skutkować obniżeniem jego wynagrodzenia. Okres ten może być dzielony na części. Warunkiem jest nieprzekroczenie w roku kalendarzowym wspomnianych wyżej 3 miesięcy. Jeżeli jednak, pomimo tego upływu, pracodawca nadal zatrudnia pracownika na innym stanowisku, niż jest to ustalone w umowie, oznacza to, że nienależycie wykonuje swoje obowiązki jako pracodawca i musi mieć świadomość, że w przypadku, gdy z tego powodu pracownik poniósł szkodę i wykaże fakt jej powstania, to może dochodzić zapłaty odszkodowania za zaistniałą sytuację. Oddelegować pracownika można zatem do takiej pracy, która z uwagi na odpowiednie kompetencje i staż pracy będzie dla niego odpowiednia i nie będzie ośmieszająca lub poniżająca. Nie można także powierzyć mu pracy, której ten nie potrafi wykonać. Jednak w przypadku, gdy obie strony (pracownik i pracodawca) wyrażą zgodę, możliwe jest powierzenie innych obowiązków na dowolny czas. Najlepiej, aby zostało to uregulowane w formalny sposób, np. poprzez sporządzenie aneksu, który będzie zawierał dodatkowy zakres zadań. Zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego przyjmuje się, że w przypadku gdy po upływie trzymiesięcznego okresu pracownik nadal wykonuje obowiązki innego pracownika i stan ten akceptuje, można uznać, że doszło w sposób dorozumiany do zawarcia porozumienia zmieniającego warunki pracy (por. uzasadnienie wyroku SN z 13 grudnia 2005 r., sygn. akt II PK 103/05). Oddelegowanie pracownika a delegacja Określeniem delegacja jest nazywana podróż służbowa, podczas której pracownik nabywa prawo do świadczeń związanych z podróżą służbową i do diet. W sytuacji oddelegowania pracownikowi przysługują uprawnienia wynikające ze stosunku pracy, ale nie przysługują te związane z odbywaniem podróży służbowej. Najważniejszym jednak elementem różniącym delegację od oddelegowania jest to, iż w przypadku podróży służbowej pracownika na polecenie pracodawcy wykonuje zadanie służbowe poza stałym miejscem wykonywania pracy. Oddelegowanie pracownika zaś polega na zmianie stałego miejsca wykonywania pracy. Reasumując, w sytuacji gdy miejsce wykonywania pracy pozostało bez zmian, mamy do czynienia z podróżą służbową (delegacją). Gdy pracownikowi zmieniono stałe miejsce wykonywania pracy, jest to oddelegowanie. Zgoda pracownika na oddelegowanie do innej pracy Jeżeli oddelegowanie pracownika nastąpiło na warunkach zgodnych z tymi w Kodeksie pracy, czyli jest to praca zgodna z kwalifikacjami i nie powoduje obniżenia wynagrodzenia, wówczas pracownik musi wykonać takie polecenie. W razie odmowy pracodawca ma prawo wypowiedzieć umowę o pracę z tym pracownikiem. Do tej sytuacji nie mogą być bowiem zastosowane przepisy dotyczące wypowiedzenia zmieniającego. Pracownik w tej sytuacji nie ma podstawy prawnej, aby zakwestionować polecenie pracodawcy, gdyby chciał się odwołać do sądu pracy. Jednakże gdy oddelegowanie pracownika jest niezgodne z przepisami, pracownik może odmówić wykonania polecenia. W takiej sytuacji pracodawca nie może zwolnić pracownika w trybie dyscyplinarnym, ponieważ nie ma ku temu podstawy prawnej. Potwierdza to wyrok Sądu Najwyższego z 18 listopada 1999 r. (I PKN 370/99 ), który stanął na stanowisku, że pracownik odmawiający wykonania sprzecznego z art. 42 § 4 kp polecenia kierującego go do innej pracy, nie uchybia obowiązkowi pracowniczemu i umowa o pracę nie może być z nim rozwiązana na podstawie art. 52 § 1 pkt 1 kp (w razie ciężkiego naruszenia przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych).
Glosa do wyroku SN z 15.9.2021 r., I PS KP 20/2; Pojęcie tymczasowego zatrudnienia; Przeniesienie na inne stanowisko pracy pracownika trwale niezdolnego do pracy na stanowisku dotychczasowym z powodu niepełnosprawności jako właściwy środek w ramach racjonalnych usprawnień
Wypowiedzenie warunków pracy lub płacy nie jest wymagane w przypadku powierzenia pracownikowi innej pracy niż określona w umowie o pracę, na okres nie przekraczający 3 miesięcy w ciągu roku kalendarzowego, jeśli jest to uzasadnione potrzebami pracodawcy oraz nie powoduje obniżenia wynagrodzenia i odpowiada kwalifikacjom pracownika (zgodnie z Art. 42 § 4 KP). Czasowe powierzenie innej pracy nie wymaga zachowania formy pisemnej, może odbyć się poprzez wydanie ustnego polecenia przez bezpośredniego przełożonego. Jednak dla celów dowodowych bezpieczniej jest wydać pracownikowi takie polecenie w formie pisemnej. Cztery warunki konieczne do zastosowania Art. 42 § 4 występują uzasadnione potrzeby pracodawcy, okres powierzenia innej pracy nie przekracza trzech miesięcy w roku kalendarzowym, wynagrodzenie pracownika nie ulega obniżeniu, powierzone obowiązki odpowiadają kwalifikacjom pracownika. Jeżeli decyzja w sprawie powierzenia innej pracy została podjęta z uwzględnieniem powyższych warunków , pracownik ma obowiązek się do niej dostosować, albowiem stosowanie się do poleceń pracodawcy stanowi jeden z głównych obowiązków pracowniczych (por. art. 100 którego naruszenie może zaowocować rozwiązaniem umowy o pracę w trybie art. 52 § 1 Powierzenie innej pracy nie może mieć stałego charakteru. Maksymalny czas wykonywania innych obowiązków niż powierzone nie powinien przekraczać 3 miesięcy w roku kalendarzowym. Może się więc zdarzyć, że przełożony skieruje podwładnego do pracy na inne stanowisko na kilka krótszych okresów np. styczeń, lipiec i wrzesień danego roku kalendarzowego. Niewykluczone jest, też że oddelegowanie potrwa dłużej. Jest to możliwe przy zbiegu dwóch lat kalendarzowych. Jeżeli pracownik został skierowany do innej pracy np. w październiku, to może przy niej pozostać aż do końca marca następnego roku kalendarzowego, czyli przez 6 miesięcy. Ograniczenie dotyczy bowiem trzech miesięcy w roku kalendarzowym. W czasie powierzenia pracownikowi innej pracy należne pracownikowi wynagrodzenie nie może ulec obniżeniu. Nie ma natomiast żadnych przeszkód, aby pracownik w okresie oddelegowania do innych obowiązków zarabiał więcej niż dotychczasowym stanowisku. W praktyce możemy spotkać takie sytuacje, gdy pracodawca powierzając pracownikowi inną prace niż określona w umowie o pracę oferuje pracownikowi dodatkowe wynagrodzenie z tego tytułu, szczególnie w sytuacji, gdy nowe obowiązki wiążą się z większą odpowiedzialnością. Przykład 1. Pani Ewa Kowalska jest zatrudniona na stanowisku głównej księgowej, niestety ostatnio bardzo często choruje. Przez najbliższy miesiąc będzie przebywała na zwolnieniu lekarskim. Pracodawca chciałby, aby p. Zofia Nowak zatrudniona jako starsza księgowa podczas nieobecności p. Ewy wykonywała jej obowiązki i kierowała pracą Działu Księgowego. W opisanej sytuacji pracodawca może powierzyć p. Zofii czasowe wykonywanie obowiązków Głównej księgowej, na okres zwolnienia lekarskiego, jak również ewentualnych kolejnych nieobecności, aż do momentu wykorzystania 3-miesięcznego okresu. Przykład 2. Pan Jan Nienacki jest zatrudniony jako starszy magazynier. W okresie urlopu wypoczynkowego Kierownika zmiany pracodawca chciałby na okres 2 tygodni powierzyć mu obowiązki nieobecnego przełożonego. W opisanej sytuacji pracodawca może powierzyć p. Janowi czasowe wykonywanie obowiązków Kierownika zmiany przez okres 2 tygodni, jak również ewentualnych kolejnych nieobecności, aż do momentu wykorzystania 3-miesięcznego okresu.
Zgodnie bowiem z art. 42 § 4 KP wypowiedzenie dotychczasowych warunków pracy lub płacy nie jest wymagane w razie powierzenia pracownikowi, w przypadkach uzasadnionych potrzebami pracodawcy, innej pracy niż określona w umowie o pracę na okres nieprzekraczający 3 miesięcy w roku kalendarzowym, jeżeli nie powoduje to obniżenia
Kodeks pracy przewiduje możliwość powierzenia pracownikowi innej pracy niż ta wynikająca z warunków umowy o pracę. Jest to jednak sytuacja wyjątkowa i określona pewnymi warunkami. Zgodnie z art. 42 § 4 kodeksu pracy, pracodawca może powierzyć pracownikowi inną pracę niż określona w umowie o pracę na okres nieprzekraczający 3 miesięcy w roku kalendarzowym, bez stosowania wypowiedzenia zmieniającego albo porozumienia zmieniającego. Jest to możliwe, jeżeli jednocześnie: - zmianę uzasadniają potrzeby pracodawcy, - inna praca odpowiada kwalifikacjom pracownika, a zmiana nie powoduje obniżenia wynagrodzenia pracownika. W przypadku gdyby pracodawca wypłacał zaniżone wynagrodzenie, pracownikowi przysługuje roszczenie o wypłatę różnicy między otrzymywanym a należnym mu wynagrodzeniem. Zobacz serwis: Czas pracy Zatem przesłanki jednostronnej czasowej zmiany warunków umowy o pracę są cztery: - istnienie uzasadnionych potrzeb pracodawcy, - okresowa zmiana warunków pracy nie może spowodować obniżenia wynagrodzenia, - okres powierzenia nie może przekraczać 3 miesięcy, - powierzona praca musi odpowiadać kwalifikacjom pracownika. Powyższe przesłanki muszą wystąpić łącznie. W przypadku braku chociażby jednej z nich, oznacza to, że okresowe powierzenie pracownikowi innej pracy odbyło się naruszeniem prawa pracy. Pojęcie „uzasadnione potrzeby pracodawcy” jest pojęciem niesprecyzowanym przez kodeks pracy. Dlatego też w przypadku uzasadniania okresowego powierzenia pracownikowi innej pracy należy bardzo ostrożnie rozważyć czy ta przesłanka istotnie ma miejsce. Przez „uzasadnione potrzeby” należy rozumieć potrzeby związane z działalnością zakładu pracy, a także z organizacją pracy, występujące w przejściowych okresach, np. w jednym dziale jest bardzo dużo zleceń, natomiast w drugim znacznie mniej lub potrzeba zastąpienia chorego pracownika. Okres 3 miesięczny może być ciągły albo składać się z kilku krótszych okresów w roku kalendarzowym. Kodeks pracy nie reguluje jaką formę ma przybrać czasowe powierzenie innej pracy, jednakże ze względów dowodowych oraz praktycznych powinna być to forma pisemna. Pracodawca może powierzyć inną pracę pracownikom zatrudnionym na podstawie umowy o pracę, jak również: - pracownikom szczególnie chronionym, np. kobietom w ciąży, - pracownikowi w okresie wypowiedzenia. Zobacz: Monitoring w miejscu pracy Nie można powierzyć pracy: - wymagającej wyższych lub znacznie niższych kwalifikacji niż posiadane przez pracownika, - której wykonanie byłoby niedopuszczalne dla pracownika ze względu na jego stan zdrowia. Powierzenie pracownikowi (technik chemik) pracy nie wymagającej żadnych kwalifikacji zawodowych (sprzątanie) w okresie biegnącego wypowiedzenia warunków pracy i płacy stanowi naruszenie 42 § 4 kp. Odmowa wykonywania takiej pracy nie uzasadnia rozwiązania umowy o pracę trybie art. 52 § 1 kp, tj. ciężkiego naruszenia przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych (wyrok SN z dnia 8 maja 1997 r. I PKN 131/97). Okresowe powierzenie innej pracy jest poleceniem pracodawcy. Podkreślenia wymaga, iż pracownik ma obowiązek podjąć powierzoną inną pracę, chyba że jest to niezgodne z rzeczywistymi potrzebami pracodawcy lub z art. 42 § 4 kodeksu pracy. Do takich przypadków można zaliczyć: powierzenie pracy na 6 miesięcy w danym roku kalendarzowym, skierowanie do pracy wymagającej wysokich kwalifikacji, czasowe powierzenie innej pracy bez uzasadnionych potrzeb pracodawcy.
Zgodnie z art. 42 § 4 kp wypowiedzenie dotychczasowych warunków pracy lub płacy nie jest wymagane w razie powierzenia pracownikowi, w przypadkach uzasadnionych potrzebami pracodawcy, innej pracy niż określona w umowie o pracę na okres nieprzekraczający 3 miesięcy w roku kalendarzowym, jeżeli nie powoduje to obniżenia wynagrodzenia i
Nie każda zmiana zakresu obowiązków pracownika wymaga od pracodawcy wypowiedzenia zmieniającego. Pracodawca może bowiem w drodze polecenia służbowego powierzyć pracownikowi czasowe wykonywanie innej pracy (art. 42 § 4 KP). Powierzenie pracownikowi innej pracy bez wypowiedzenia zmieniającego
Niezaakceptowanie przez podwładnego przeniesienia na nowe stanowisko (powierzenie mu tymczasowo innej pracy) może skutkować rozwiązaniem z nim umowy o pracę bez wypowiedzenia z jego winy, na podstawie art. 52 § 1 pkt 1 KP - tzw. ,,tryb dyscyplinarny".Podanie o przeniesienie do innej klasy (w przypadku dysponowania wolnymi miejscami
oobVjlT. 4jz5gtclsc.pages.dev/784jz5gtclsc.pages.dev/2914jz5gtclsc.pages.dev/3054jz5gtclsc.pages.dev/1764jz5gtclsc.pages.dev/2984jz5gtclsc.pages.dev/2094jz5gtclsc.pages.dev/3664jz5gtclsc.pages.dev/904jz5gtclsc.pages.dev/307
powierzenie pracownikowi innej pracy art 42 4 kp wzór
