tłumaczenia w kontekście "NARODZIŁA SIĘ MIŁOŚĆ" na język polskiego-czeski. Wówczas narodziła się miłość. - A tehdy se zrodila láska.
Narrator IWieczór wigilijny... śniegiem zasypałocud wielki nadchodzi. Ogarnia nas miłośćNarrator IIJuż wszystkie światła pogasły i w lesie śpią zwierzęta .Już wszystkie głosy ucichły , bo noc zaczęła się święta .Kolęda:,, Dzisiaj w Betlejem’’Narrator IChoć to piękna noc , zewsząd ogarnia nas ziąbPierwsza gwiazdka zabłysła na niebieMa nowinę dla mnie i dla CiebieKolęda:„ W grudniowe noce ‘’Narrator IIA na niebie daleko, daleczko Aniołek idzie z za domem dzieciątko się Wybiła godzina, już rodzi się dziecina”Narrator ISpieszmy wszyscy wraz,złota gwiazdka, na miejsce zaprowadzi nas .Kolęda:,,Świeć gwiazdeczko nasz świeć ‘’Narrator IIŚnieg gęsty pada i wicher wiejeCud wielki się zdarzył w miasteczku ,,Oto dziś narodziła się miłość ‘’Narrator IWspaniała to nowina!Maryja w stajence, porodziła Pójdżmy wszyscy do stajenki’’Narrator IIW stańcie pasterze! Słuchajcie . nowina! W żłobie, na sianie, leży Boża dziecina!Kolęda:,, Przybieżeli do Betlejem pasterze ‘’Narrator IBóg się narodził! Wszyscy radują się mały, bosy pastuszek,Biegnie by zdążyć na IIPasał owce w górach,Usłyszał nowinęI pobiegł przywitać, maleńką pastuszek.”Aniołowie:Dzieciątko w żłobie,Kłaniamy się płacz , Jezu małyMy Ci zaśpiewamyNóżki ogrzejemy. Smutek zabierzmyKolęda:,, Bądź wielki Boże dziecięciem’’Aniołowie :Teraz zatańczymy,Serduszko Twe pocieszymyTaniec Aniołów do podkładu „Mario czy już wiesz”Maryja:Śpij dziecino mała, Będę Ciebie kołysała iCzule „Lulajże Jezuniu”. ( Śpiewa Maryja i chórek).Narrator I:Trzej Królowie , Do Jezuska ,też przybyliI dary mu wóz.”Józef:Wszyscy Cię Panie odwiedzili,Wszyscy się Tobie w naszych sercach na nowo zagościła:Wiara, nadzieja, stajenki nie szukaj”Narratorzy:To właśnie tego grudniowego wieczoru,Gasną spory, I od bardzo wielu wiekówBóg rodzi się w człowieku!Piosenka:„Jest taki dzień”
szablony - wpisy do nagród książkowych • Zajęcia artystyczne • pliki użytkownika Kasiwona przechowywane w serwisie Chomikuj.pl • Wpis 16.doc, Wpis 15.doc
Tradycją stało się, że wigilia internacka poprzedzona jest przedstawieniem jasełkowym. W obecności Dyrekcji , księży ,wychowawców wychowankowie internatu w świąteczny sposób opowiedzieli historię Maryi i Józefa oraz dzieciątka Jezus. Wszyscy zgromadzeni w auli szkolnej podziwiali zdolności muzyczne , wokalne i artystyczne podopiecznych internatu. Aktorzy i wokaliści wraz z muzykami wprowadzili wszystkich w wyjątkowy , świąteczny nastrój. Przepiękne kolędy i pastorałki na długo pozostaną w naszej pamięci tym bardziej , że w tym roku po raz pierwszy ujawniły się wśród naszych podopiecznych wyjątkowe talenty muzyczne. Mamy nadzieję, że będą je dalej rozwijać, a my w kolejnych odsłonach będziemy ich podziwiać. Po życzeniach Księdza Dyrektora łamiąc się opłatkiem złożyliśmy sobie najszczersze życzenia: zdrowia, pomyślności, Bożego błogosławieństwa i spełnienia wszystkich marzeń w nadchodzącym Nowym Roku a następnie przy świątecznie zastawionym stole odśpiewaliśmy najpiękniejsze polskie kolędy. Atmosfera tego wigilijnego wieczoru długo pozostanie w naszych sercach i pamięci. Dziękuję wszystkim zaangażowanym w przedstawienie w obsadzie: Maryja – Maria Piątkowska-3BLO Józef – Grzegorz Murawski-2ALO Elżbieta – Dagmara Szudzik 2ALO Archanioł Gabriel – Kacper Przysiecki 2BLO Narrator – Agnieszka Augustyniak 2ALO Babcia – Iza Biernacka 2ALO Gospodarz – Magdalena Suska 1C LO Pasterz 1 – Mateusz Halik 1BLO Pasterz 2 – Rozalia Ćwiklińska 1CLO Pasterz3 – Danuta Graczyk 3BLO Król 1 – Lidia Starzyk 3BLO Król 2 – Jędrzej Kalinowski 2 b gim. Król 3 – Andrzej Kowalski 3BLO Anioł 1 – Klaudia Jankowska 1CLO Anioł 2 – Michalina Dryjańska 2a gim. Muzyka: Wokal: Sylwia Kubacka, Piotr Mroczkowski 2BLO Saksofon: Paweł Olakowski 2BLO Klarnet: Magdalena Baryza 2ALO Obsługa projektora: Ewelina Kowalska 1CLO Przygotowanie: p. Paulina Kaszuba – Wychowawca Internatu Opieka nad całością: p. Aneta Wąsik – Kierownik Internatu Paulina Kaszuba
Były to kolędy: White Christmas, Wśród nocnej ciszy, Anioł pasterzom mówił, Mario, czy ty wiesz, W żłobie leży, pójdźmy wszyscy do stajenki, O gwiazdo betlejemska, Lulaj że Jezuniu, Oto dziś narodziła się miłość, Jezus malusieńki, Gdy śliczna panna, Ach ubogi żłobie, Cicha noc, Mędrcy świata, Uciekali i Bóg się rodzi.
Kazanie ks. abp. Sławoja Leszka Głódzia, metropolity gdańskiego, wygłoszone podczas Mszy św. odprawionej w intencji uczestników XXIII Zjazdu Delegatów NSZZ „Solidarność” w archikatedrze pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Białymstoku, 15 października 2009 r. Panie Prezydencie Najjaśniejszej Rzeczypospolitej! Księże Arcybiskupie Metropolito Białostocki! Bracia Kapłani! Panie Przewodniczący Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”! Szanowni uczestnicy XXIII Krajowego Zjazdu Delegatów NSZZ „Solidarność”! Bracia i Siostry, uczestnicy Ofiary Eucharystycznej sprawowanej w archikatedrze białostockiej! „Oto siewca wyszedł siać”! Ewangelia dzisiejszego dnia przynosi obraz Jezusa Chrystusa – Siewcy Prawdy, Dobra, Miłości, Solidarności. To On, szerokim gestem, jak siewca na przygotowanym do zasiewu polu, rozsiewa ziarno. Niegdyś swój siew wykonywał osobiście – w swej ziemskiej ojczyźnie, pośród współczesnych Mu ludzi. Po Jego chwalebnym zmartwychwstaniu ten ewangeliczny siew czyni Kościół, który idzie do ludów, narodów, ludzkich serc. Czym jest to ziarno tak szczodrze rozsiewane przez niezmordowanego siewcę? Co stanowi jego istotę? To ziarno Słowa Bożego: zasad, norm, obowiązków, jakie Bóg stawia przed człowiekiem, to ziarno wiary w najgłębszy, nadprzyrodzony sens i cel ludzkiego życia. Wspólnota otwarta na Boży siew To ziarno Bożego Słowa pada na grunt różnych serc. Tak jak różne było podłoże, o którym mówi ewangeliczna przypowieść o siewcy. Pada to ziarno na twardy, ubity grunt drogi. Symbolizuje on serca twarde, niedostępne, nieufne, obojętne na Boży siew. Pada na miejsca skaliste, których natura nie pozwala na to, aby Słowo zapuściło korzenie. Czyż nie takie są serca niestałe, szybko zrażające się trudnościami i niepowodzeniami? Pada wreszcie na ziemię żyzną, na glebę serc wytrwałych, wiernych, ufnych, otwartych. Wzrasta plonem urodzaju, obfitego, zwielokrotnionego. Nie zagłuszą go ciernie, nie wydziobią ptaki niebieskie. Oto siewca, Jezus Chrystus, wyszedł siać. Oto Kościół niesie światu siew Słowa Bożego na odmianę oblicza ziemi, na duchowy wzrost, na ugruntowanie ewangelicznych zasad. Ma ten siew służyć każdemu z nas, także wspólnotom ludzkiej pracy, narodów i ojczyzn. Powracamy dziś do tej godziny historii ojczystej – wielu z nas tu zgromadzonych dobrze ją pamięta – kiedy narodziła się „Solidarność” – ta niezwykła wspólnota polskiej nadziei. Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność”! Wspólnota otwarta na Boży siew. Wspólnota ludzi podejmujących trud refleksji nad polską pracą, nad wartością Ojczyzny, stająca w obronie praw pracowniczych. Podejmująca wielki trud odnowy oblicza polskiej ziemi, wołanie tysięcy o chleb i wolność. Miłosierdzia znak świetlany Bądźcie pozdrowieni, członkowie NSZZ „Solidarność”, przybyli do Białegostoku na swój XXIII Zjazd Delegatów! Bądźcie pozdrowieni w tej świątyni Pańskiej, archikatedrze białostockiej, do której przyszliście – bo taki przecież jest styl waszego Związku – aby sprawy, które będą tematem waszych obrad, zakorzenić w rzeczywistości Bożej, przedstawić je Chrystusowi – Siewcy Słowa Bożego, w Nim szukać oparcia i dobrej rady dla decyzji, wniosków, postulatów, jakie staną się plonem waszego Zjazdu. Wybraliście z rozmysłem właśnie Białystok jako miejsce waszego spotkania. Zrobiliście to, ponieważ stąd, z ziemi białostockiej, pochodzi Sługa Boży ks. Jerzy Popiełuszko, kapłan wierny, siewca Bożych prawd w środowisku polskiej pracy, symbol wierności Bogu, Polsce, „Solidarności”. Od jego pomnika przyszliście do tej archikatedry, w której przemawia do nas – mocno i wyraźnie – swoisty rys religijności ziemi białostockiej. Piękna kopia – poświęcił ją 27 listopada 1977 roku kardynał Karol Wojtyła – Matki Miłosierdzia z wileńskiej Ostrej Bramy. To właśnie ta miłosierna miłość promieniująca od Ostrej Bramy kształtowała religijną wrażliwość ludzi tej ziemi. Od pokoleń Jej wizerunek towarzyszy ich losom, drogom życia. Matka Miłosierdzia stawała się znakiem nadziei i ufności. Opiekunką dobrego plonu tego Bożego siewu w sercach ludzi tej ziemi. To Ona, napełniona łaską przez Boga (por. Łk 1, 28), nowa Ewa i Matka żyjących, w swym radosnym „Magnificat” sławiła Wszechmocnego Pana oraz „miłosierdzie Jego z pokolenia na pokolenie” (Łk 11, 50) – miłosierdzie, które nie ustaje. I drugi motyw, który chciałbym przybliżyć, szczególnie tym, którzy może są tutaj po raz pierwszy. W Białymstoku przez długie powojenne lata mieszkał błogosławiony ks. Michał Sopoćko, spowiednik świętej Siostry Faustyny Kowalskiej, niestrudzony apostoł Bożego Miłosierdzia. W ubiegłym roku właśnie tu, w Białymstoku, został wyniesiony do chwały błogosławionych. Jego życie było przeniknięte prawdą o Bożym Miłosierdziu. „To była jego najgłębsza duchowa postawa. To była jego osobista „pieśń”. To był szczególny rys jego chrześcijańskiej i kapłańskiej tożsamości” (słowa kardynała Stanisława Dziwisza podczas beatyfikacji). Białystok – miasto Miłosierdzia! Otwórzcie, drodzy delegaci na XXIII Zjazd „Solidarności”, wasze serca na tchnienie Bożego Miłosierdzia, które nie ustaje. Droga białostockiej „Solidarności” Umiłowani! Każde spotkanie ludzkich wspólnot – a stanowicie jedną z nich – ożywia pamięć przebytej drogi. Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność”, jaki po raz pierwszy ma miejsce w Białymstoku, wyzwala wspomnienia, przywołuje obrazy z białostockiej drogi „Solidarności”, z tamtych porywów wichru wolności, który ogarnął – to już niemal trzydzieści lat temu – tę ziemię, moją rodzinną ziemię. Droga białostockiej „Solidarności” miała swoją barwę, swoje specyficzne motywy. Mówię o tym, bo byłem jej świadkiem i przez kilka miesięcy uczestnikiem jako kapelan Regionu Białystok. Towarzyszyłem później jej drodze z oddali, z Rzymu. Ta białostocka „Solidarność” dużą wagę przywiązywała do utwierdzania tożsamości narodowej, do budowania jedności ludzi tej ziemi. Ludzi, którzy nieśli wspomnienie sowieckiej i niemieckiej okupacji i heroizmu podziemia niepodległościowego, i agresywnej komunistycznej indoktrynacji. To był czas bitwy o prawdę. O historii ojczystej, szczególnie tej najnowszej, przez długie lata zakłamywanej, o Polsce tamtego czasu, o ludziach tej ziemi, ich aspiracjach, pragnieniach, tęsknotach. Drogi białostockiej „Solidarności” kierowały się często ku Kościołowi. Wspominam niezapomniane religijne, związkowe i narodowe uroczystości na placu przy ul. Leszczynowej, przy trzech brzozowych krzyżach. Miał tam stanąć pomnik „Solidarności”, wyraz pamięci o tych, którzy cierpieli za prawdę i sprawiedliwość, za wolność Narodu i godność człowieka. To tam białostocka „Solidarność” tłumnie obchodziła Święto Konstytucji 3 Maja – głosiłem wtedy kazanie, oddawała modlitewny hołd Prymasowi Tysiąclecia, obchodziła 1. rocznicę Porozumień Sierpniowych, święciła sztandar Regionu. Sztandar, który wyrósł z natchnionych słów Ojca Świętego Jana Pawła II: „Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi. Tej ziemi”. I ta radość spotykania – pośród działaczy Związku – ludzi prawych, idących przez życie Bożymi drogami, oświetlających je światłem Ewangelii. Nie zawiodła białostocka „Solidarność” w stanie wojennym, nie podniosła rąk, nie skapitulowała. Internowana, więziona, żyła. Podziemny „Biuletyn Informacyjny” – jeden z pierwszych w kraju – wydawnictwa, tajne struktury, szkolenia. Szli ludzie „Solidarności” pod brzozowe krzyże po Mszach Świętych odprawianych w budującym się kościele pod wezwaniem świętego Kazimierza. Modlitwa kruszyła żelazo i system zniewolenia. Pozdrawiam was, przyjaciele z białostockiej „Solidarności”. Zaniosłem jej pamięć tam, na Wybrzeże, do Gdańska, do Gdyni, do tamtych historycznych miejsc, skąd powiał wiatr od morza – zwycięski wiatr, który rozpoczął proces historycznych zmian, które ogarnęły kraje Europy Środkowowschodniej. Wobec uczestników Zjazdu przywołam kilka nazwisk spośród tych, przed którymi otwarły się już bramy wieczności. Ksiądz prałat Witold Pietkun, żarliwy obrońca prawa do krzyża w polskiej szkole, wspomagał strajkujących podczas tzw. kryzysu bydgoskiego. Ksiądz Stanisław Suchowolec, kapelan podziemnej „Solidarności”, duchowy brat ks. Jerzego Popiełuszki, skrytobójczo zamordowany w 1989 roku. Ksiądz Wojciech Pełkowski – młodo zmarły kapelan ludzi pracy. Pan Michał Pietkiewicz, który na zjeździe „Solidarności” w gdańskiej Olivii upominał się o los Polaków na Wschodzie, doktor Andrzej Lussa, redaktor podziemnej prasy, prezydent Białegostoku w Polsce niepodległej, który z wielką energią zabiegał, aby Białystok stał się miastem, w którym uzewnętrzniać się będzie polskość i wierność Chrystusowemu dziedzictwu. Ledwie pięć nazwisk spośród wielu tych, co już odeszli do Pana. Ofiarujmy im dzisiaj naszą modlitwę, pamięć i wdzięczność. Za ich służbę prawdzie, Polsce, „Solidarności”. Mówił za was, ludzie „Solidarności” Umiłowani! Oto siewca przyszedł siać. Wasz Zjazd Delegatów – pamiętamy o tym – ma miejsce w wigilię historycznej daty, wpisanej na trwałe w świadomość milionów: 16 października 1978 roku. Dzień wyboru na Stolicę Piotrową kardynała Karola Wojtyły, kapłana, który w swym życiu poznał smak pracy, tej fizycznej, wyczerpującej… Jan Paweł II – Papież wolności. Naszej polskiej wolności. Myślimy także o nim jako duchowym ojcu „Solidarności”, jej protektorze, entuzjaście, obrońcy, kiedy przyszła na nią zła godzina. Jakże wiele jest na to świadectw w jego słowach, postawie, czynach! Zajaśniała świeca solidarności w oknie papieskiego pokoju, kiedy przyszedł stan wojenny, kiedy próbowano zniszczyć i złamać „Solidarność”. Pamiętamy chwile, kiedy mówił za was, ludzi „Solidarności”, którym wtedy ten głos odebrano. Przypominał, że „Solidarności” nie może zabraknąć nigdzie, gdzie ludzie pracy potrzebują pomocy w obronie swej godności, że solidarność wciąż, dla kolejnych pokoleń, stanowi zadanie, które trzeba podjąć, i wyzwanie, przed którym nie sposób się uchylić. A także to, że nie „możemy iść dalej naprzód – nie może być mowy o żadnym postępie, jeśli w imię społecznej solidarności nie będą realizowane do końca prawa każdego człowieka. Jeśli nie znajdzie się w życiu społecznym przestrzeni dla jego talentów i inicjatyw. A nade wszystko dla jego pracy” (Gdynia, 11 czerwca 1987 r.). Wracamy wciąż do słów Jana Pawła II. Mijający czas, zmieniający się kontekst polityczny i społeczny nie przyćmił ich znaczenia. Czasami jeszcze bardziej, jeszcze ostrzej wydobył ich trafność, ich przenikliwość, ich mądrość. Czerpcie dalej z tego ożywczego źródła. Trzeba wciąż zdawać egzamin z wolności Wasz Zjazd będzie poświęcony rozmowie, dyskusji, formułowaniu ocen aktualnego stanu interesujących was spraw i problemów, także jutra „Solidarności”. W programie spotkania uwzględnione zostały konkretne tematy, ocena prowadzonej przez Związek kampanii „Solidarność” wobec kryzysu, zapoznanie się z rezultatami prac prowadzonych w Komisji Trójstronnej. Macie się zastanowić nad tym, co należy czynić w sytuacji kryzysu. Mając pewność, że obrona każdego miejsca pracy powinna stać się polską racją stanu. Wasze spotkanie odbywa się w dniach, kiedy z całą ostrością, powiedzieć można – z brutalnością, przed polską opinią publiczną stanęły kwestie związane z moralną stroną uprawiania polityki, ze sprzeniewierzeniem się standardom, z przekreśleniem pierwiastka etycznego jako naczelnej zasady służby publicznej. Znowu warto i trzeba przypominać tamte słowa wypowiedziane przez Jana Pawła II w czasie pielgrzymki do Ojczyzny w 1991 roku: „Egzamin z naszej wolności jest przed nami. Wolności nie można tylko posiadać. Trzeba ją stale zdobywać. Zdobywa się ją, czyniąc z niej dobry użytek”. Zdobywa się ją, czyniąc z niej dobry użytek! NSZZ „Solidarność” ze względu na swoją rolę, jaką odegrał w zdobywaniu przez Polskę wolności, ma szczególne prawo, by oceniać – w wymiarze rozwiązań gospodarczych i społecznych, także relacji między pracodawcami a pracownikami – jaki użytek czyni się z tego wielkiego daru wolności w wymiarze spraw społecznych, w wymiarze rozwiązań, które dotykają środowiska polskiej pracy. Z dużym niepokojem słuchaliśmy tych ocen polskiej rzeczywistości pracy, jakie przedstawił pan Janusz Śniadek podczas dorocznej, już dwudziestej siódmej, pielgrzymki ludzi pracy na Jasną Górę, do tronu Matki miłości i sprawiedliwości społecznej. Kiedy mówił, że „wymuszane na rządzie działania antykryzysowe są dalekie od(…)postulatu solidarnego dźwigania ciężarów kryzysu, nie tylko przez pracowników, ale również przez pracodawców i budżet”. Kiedy wskazywał na nader niepokojące zjawiska przybierające charakter swoistych plag zagrażających jutru Polski. Ogromne rozwarstwienie płac sprawiające to, że wiele osób, mimo iż posiada pracę, jest zagrożonych ubóstwem, rekordowe niedożywienie dzieci, dodam: także ubóstwo rodzin wielodzietnych, załamanie się polityki prorodzinnej państwa… I związane z tym niebezpieczeństwo dalszej, podejmowanej w różny sposób i różnymi środkami, krucjaty antyzwiązkowej, postępującego deprecjonowania ich roli, pozbawiania pracowników instrumentu obrony swych praw i pracowniczej godności. Także tworzenie klimatu dla tego bolesnego zjawiska, kiedy idea społecznej solidarności zastępowana jest hasłem egoizmu, kiedy zysk staje się jedyną wartością i miernikiem organizacji pracy i stosunków w niej panujących. Umiłowani! Wasza refleksja nad polską pracą, nad jej standardami moralnymi, organizacyjnymi, wasza walka o jej godność i prawość stanowi także – wiecie o tym dobrze – przedmiot troski Kościoła. O roli związków zawodowych, o potrzebie ich działania „w obronie i promocji świata pracy, zwłaszcza na korzyść pracowników wykorzystywanych i niereprezentowanych, których trudnej sytuacji często nie dostrzegają oczy roztargnionego społeczeństwa”, mówi Ojciec Święty Benedykt XVI w swej ostatniej encyklice „Caritas in veritate” – o integralnym rozwoju ludzkim w miłości i prawdzie. Tej miłości w prawdzie, której świadkiem stał się Jezus Chrystus. Tej miłości w prawdzie, która „stanowi zasadniczą siłę napędową rozwoju każdego człowieka i całej ludzkości”. Encyklika papieska stanowi krytyczną analizę iluzji neoliberalnego modelu kapitalizmu, zasadzek globalizacji, także tej sytuacji – doświadczanej w wymiarze spraw ojczystych – kiedy „faktycznej zależności między ludźmi i narodami nie odpowiada etyczne współdziałanie sumień i umysłów”. Wraca Ojciec Święty do tego przesłania Ewangelii, o którym wielu dziś skłonnych jest zapomnieć: „Człowiek stworzony na obraz i podobieństwo Boże, odkupiony krwią Baranka – Jezusa Chrystusa – jest zawsze celem – nigdy środkiem”. Zawsze celem – nigdy środkiem! Przesłanie z Gdańska Refleksji dotyczącej uwarunkowań osoby ludzkiej w różnych społecznych kontekstach poświęcone były 1. Katolickie Dni Społeczne dla Europy, jakie odbywały się w Gdańsku, z udziałem przedstawicieli Konferencji Episkopatów Unii Europejskiej, także zaangażowanego w problematykę społeczną laikatu. Podkreślano podczas tego gdańskiego spotkania, że solidarność jest bezustannym wyzwaniem w różnych aspektach życia ludzkiego. Wiele uwagi poświęcono też refleksji solidarności w ramach funkcjonowania Unii Europejskiej z punktu widzenia społecznej nauki Kościoła. Mówiono też o potrzebie zbliżenia się świata pracy do Kościoła. Bowiem świat pracy czerpie moc ducha z Ewangelii, z Kościoła. W przestrzeń laicyzującego się świata, wyzbywającego się poczucia sacrum wnosi ewangeliczne, chrześcijańskie wartości. Takie zbliżenie było przecież doświadczeniem „Solidarności”. Tamtej z lat 1980-1981, ze stanu wojennego, także dzisiejszych dni. Jej etosu prospołecznego, wspólnotowego, obywatelskiego, ewangelicznego. Mówi o nich w pierwszym czytaniu św. Paweł Apostoł w Liście do Filipian: „Niech każdy ma na oku nie tylko swoje własne sprawy, ale też i drugich!” (Flp 2, 4). Takie zbliżenie, taka współpraca Kościoła i związków zawodowych, także na gruncie instytucjonalnym, strukturalnym, pomóc może w realizacji celów, w większej efektywności i skuteczności aplikacji zamierzeń, projektów w materię życia! Kościół idzie drogami człowieka ku Bogu. Uświęca, uczy, wychowuje, zabiegając także o jego dobro, pomyślność, rozwój moralny i materialny. Głosi prymat ducha przed materią, osoby przed rzeczą, etyki przed techniką, kultury przed polityką i ekonomią, narodu przed państwem. Głosi świętość życia ludzkiego, broni praw i godności osoby ludzkiej, rodziny, wolności religijnej. Uczy i kształtuje wyobraźnię miłosierdzia. Wielu dziś tego nie dostrzega. Wielu zapomina o wielkiej wielowiekowej roli Kościoła w ukształtowaniu kultury i cywilizacji europejskiej. Wielu chciałoby zminimalizować obecność Chrystusa w przestrzeni europejskiego domu, odsunąć do lamusa solidarność ludzi i wspólnot z Jego drogą. Ta droga jest także waszą drogą, bracia z „Solidarności”. To także wasze zadanie: nasycać ewangelicznymi wartościami świat pracy ludzkiej, nie pozwolić, aby górę wzięły zasady przeciwne chrześcijańskiej etyce, chrześcijańskiej drodze. Drodzy Delegaci! Drodzy Związkowcy! Zostawiam wam tych kilka myśli Biskupa, który kiedyś był z wami, pełnił wobec was kapelańską posługę i dalej jest z wami. Przyjmijcie słowa wdzięczności za waszą drogę, za waszą wierność ideałom Sierpnia „80 i Polski niepodległej, za wasz manifestowany tak często związek z rzeczywistością wiary. Niech on się pogłębia, niech trwa. Sztandarów nie zwijajcie! Jeszcze nie czas! Powtarzam raz jeszcze dziś te słowa, które wypowiedziałem 31 sierpnia 2009 r. w bazylice św. Brygidy w Gdańsku. Przed wami czas orki, zasiewu… Trwajcie w oczekiwaniu na plon! „Podnieście głowy i nabierzcie ducha” (Łk 21, 28). Na koniec przywołam słowa Ojca Świętego Benedykta XVI z jego ostatniej encykliki: „Caritas in veritate”: „Miłość w prawdzie, której Jezus Chrystus stał się świadkiem przez swoje życie ziemskie, a zwłaszcza przez swoją śmierć i zmartwychwstanie, stanowi zasadniczą siłę napędową prawdziwego rozwoju każdego człowieka i całej ludzkości”. Życzę, aby ta miłość w prawdzie towarzyszyła waszemu spotkaniu tu, w Białymstoku, mieście Miłosierdzia. Oto siewca wyszedł siać! Za chwilę będzie wśród nas! Pan Jezus już się zbliża, już puka do mych drzwi, Pobiegnę Go przywitać, Z radości serce drży… Amen.
Idą święta - taniec oto dziś narodziła się miłość ii miejsce niepubliczne przedszkole danapis.mp4. Sort by popularity. FLAC MP3 X MP4 OGG. Idą święta
Home/KULTURA I ROZRYWKA/„Oto dziś narodziła się miłość” KULTURA I ROZRYWKA 2 stycznia 2020 658 niej niż minuta Pod takim właśnie hasłem, już 4 stycznia o godzinie w Spółdzielczym Domu Kultur w Świdniku odbędzie się koncert kolęd i pastorałek. Wstęp jest bezpłatny, a na scenie zaprezentują się chór „Tercja”, Zespół Śpiewaczy „Bolero” oraz Zespół Śpiewaczy „Quenya”. zdj. Spółdzielczy Dom Kultury w Świdniku Powiązane
Start; Miejski Program Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów Alkoholowych dla Gminy Miasto Elbląg na 2018 rok; Miasto; W Katedrze rozbrzmiały kolędy i pastorałki
Odpowiedzi dusia022 odpowiedział(a) o 15:07 1Choć nie było mnie w betlejem tamtej nocy i z józefem nie pukałam w twoje drzwi jednak dzisiaj kiedy patrze w twoje oczy jest tam żłóbek boże dziecie no i my REF: oto dziś narodziła sie milosc w nedznej szopie narodził sie pan oto dzis narodzila sie milosc chodzmy razem podazajmy tam 2nie zamykaj dzisiaj serca więc swojego do gospody są zamknięte wszystkie drzwi ja przyniose w swoich dloniach maleńkiego w twym serduszku go poloze niechaj spi REF: ...3 i zapytam dzis jezusa malenkiedo jak milosci mam nauczyc sie przez lzy jak przygarnac do serca mam swojego by szedl ze mną przez odzienne szare dni "REF: ... Oto dziś ....W twoim sercu narodziła sie milosc w nedznej szopie narodzil sie pan w twoim sercu narodzila sie milosc bóg jst z nami juz nie jestes sam Sory że tak późno xD mam nadzieję że pomogłam w zamian prosiłabym do tego chwyty na gitarę :)) Uważasz, że ktoś się myli? lub
Wspólnie z innymi mamami porozmawiały z kobietami po porodach oraz ich drugimi połówkami, a także pracownikami porodówek - o ich doświadczeniach związanych z położnictwem. Serdecznie zapraszamy do obejrzenia poruszającego dokumentu, który powstał dzięki ich działaniom - na antenie TVN Style. Emisja dokumentu "Czas narodzin" na
Zapraszamy do udziału w Przeglądzie Kolęd i Pastorałek! To już 15 stycznia w ROK. KOLEJNOŚĆ WYSTĘPÓW Ze względów organizacyjnych prosimy uczestników o przybycie na wskazaną w harmonogramie godzinę rozpoczęcia występów w danej kategorii wiekowej - WARUNKIEM UCZESTNICTWA JEST REJESTRACJA w BIURZE ORGANIZATORA PRZED ROZPOCZĘCIEM WYSTĘPÓW KATEGORII WIEKOWEJ godz. 9:00 II grupa (klasy I-III)– soliści: Hanna Batek (ZSO Zator) „Przybieżeli do Betelejem” Lena Wnęk (All Music Zator) „Święta to czas niespodzianek” Zofia Kołodziej (All Music Zator) „Złota Jerozolima” Melania Boba (All Music Zator) „Skrzypi wóz” Ewa Kruk (ZSP Tomice) „Gore gwiazda Jezusowi” Oliwia Zybek (ZSP Tomice) „To już pora na Wigilię” Kornelia Kiernoziak (ZSP Tomice) „Zaśnij Dziecino” Bartosz Kowalczyk (ZSP nr 1 Osiek) „Skrzypi wóz” ia Wisiorek (OK Gminy Tomice) „Pastorałka od serca do ucha” Matyka (OK Gminy Tomice) „ Choinka i rodzinka” Kasperek ( OK Gminy Tomice) „ Świeć gwiazdeczko” Lofek (OK Giny Tomice) „Był pastuszek bosy” Meus (OK Gminy Tomice) „Noel” Skrzyńska (OK Gminy Tomice) „ Kolęda Maryi” Żydek (OK Gminy Tomice) „Złota Jerozolima” Niesyczyńska (ZSP nr 1 Osiek) „ Gdy pierwsza gwiazdka zjawi się” Przejczowska (SP nr 2 Spytkowice) „Odwieczne życzenia świąteczne” Grubka (SP Włosienica) „Tryumfy Króla Niebieskiego” Sroka (SP nr 164 Kraków) „Nie było miejsca dla Ciebie” Wręczenie nagród godz. 11:00 III grupa (klasy IV-VI) – Soliści Lena Nowotarska (ROK Zator) „A na dutkach Ci grali” Emilia Szczygieł (ROK Zator) „Bosy pastuszek” Alicja Batek (ZSO Zator) „Święta w nas” Milena Michalec (ZSO Zator) „Z narodzenia Pana” Aleksandra Dubel (OK Gminy Tomice) „W żłobie leży” Julia Michalak (ZSP nr 1 Osiek) „Kolęda cisza” Malwina Bogdan (ZSP nr 1 Osiek) „Wigilijna tęsknota” Natalia Lemantowicz (SP nr 2 Chorzów) „Aniołeczki” Wręczenie nagród godz. 12:00 IV grupa (kl VII, VIII )– Soliści: Oliwia Bożenko (ZSO Zator) „Aniołowie biali” Szymon Butlak (ZSO Zator) „ ” Amelia Błażewicz (SP Piotowice) „Radosna Nowina” Laura Maria Książek (ZSP Tomice) „Oto dziś narodziła się miłość” Wiktoria Gębiś (SZS Bobrek) „Aniołeczki” Aleksandra Bebak (ZSZ Bobrek) „ Szara kolęda” Zuzanna Dombrowa (MDK w ZSiP nr 2 Katowice) „Jakaś światłość nad Betlejem” Nicola Olszewska (MOPT Dąbrowa Górnicza) „Lulajżę Jezuniu” Magdalena Michalska (MOPT Dąbrowa Górnicza) „Jezus Malusieńki” Kopiec (MDK w ZSiP nr 2 Katowice) „Kto wie” Cieślik (MOPT Dąbrowa Górnicza) „Od nieba do nieba” Wręczenie nagród godz. 13:15 V grupa (otwarta) – soliści: Aleksandra Sajdak (Podolsze) „ ” Zuzanna Lemantowicz (WSW Chorzów)) „Cicho, cicho pastuszkowie” Natalia Siekierka (MDK w ZSiP nr 2 Katowice) „Kołysanka Józefa” Natalia Maciąg ( MDK w ZSiP nr 2 Katowice) „Gdy się Chrystus rodzi” Daria Porębska ( MDK w ZSiP nr 2 Katowice „Pusty talerzyk” Michał Lech ( MDK w ZSiP nr 2 Katowice) „Bóg się rodzi” Marta Szczepanek ( MDKw ZSiP nr 2 Katowice) „Kiedy dzieckiem jest Bóg” Julia Szotek (MOPT Dąbrowa Górnicza) „Będzie kolęda” Amelia Rorat (MOPT Dąbrowa Górnicza) „Dzieciątko w żłóbku” Jedyńska (MDK w ZSiP nr 2 Katowice) „Nie było miejsca” Arent (MOPT Dąbrowa Górnicza „Szatra kolęda” Rączka (III LO Bielsko - Biała) „Kolęda Maryi” Wręczenie nagród zakończenie ok Zachęcamy do zapoznania się z regulaminem. Kartę Zgłoszeń można pobrać >>>TUTAJ<<<. Regulamin Organizator Regionalny Ośrodek Kultury Doliny Karpia w Zatorze im. Jana Matejki Termin 15 stycznia 2022 roku, godzina podana będzie po zamknięciu listy zgłoszeń Miejsce: Sala koncertowa Regionalnego Ośrodka Kultury w Zatorze (Plac Jana Matejki 1) Cel konkursu: - Rozbudzanie talentów wokalno – instrumentalnych. - Kultywowanie tradycji śpiewania najpiękniejszych utworów świątecznych. - Stworzenie możliwości zaprezentowania się przed szerszą publicznością. - Integrowanie dzieci i młodzieży. Kategorie konkursu: Forma prezentacji: Ze względu na obostrzenia covidowe w konkursie mogą prezentować się tylko soliści. Uczestnicy: Ze względu na konieczność ograniczenia liczby uczestników (limity wynikające z obostrzeń covidowych), konkurs adresowany jest w pierwszej kolejności do mieszkańców i uczniów szkół w Gminie Zator, pozostali uczestnicy zostaną zakwalifikowani do konkursu w miarę wolnych miejsc. Decyduje kolejność zgłoszeń - podział na grupy wiekowe: - Grupa I: przedszkola - Grupa II: uczniowie kl. I-III - Grupa III: uczniowie kl. IV-VI - Grupa IV: VIII - Grupa V: otwarta (licealiści i starsi) Zasady uczestnictwa: Uczestnicy przygotowują jeden utwór spośród kolęd, pastorałek lub piosenek świątecznych wyłącznie w języku polskim. - czas trwania prezentacji nie może przekroczyć 4 min. (max. 3 zwrotki) - wykonawcy mogą mieć akompaniament (na żywo) maksymalnie dwóch instrumentów lub podkład w formacie audio/MP3, podkłady muszą być wysłane wraz ze zgłoszeniem na adres Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript., prosimy również o zabranie z sobą kopii utworu na pendrivie - uczestników prosimy o sprawdzenie listy prezentacji opublikowanej na naszej stronie Termin zgłoszenia: 7 stycznia 2022 r. (ostateczny) 10 stycznia, po zostanie opublikowana lista uczestników zakwalifikowanych do udziału w konkursie oraz podany harmonogram prezentacji. Forma zgłoszenia (karta uczestnictwa) - e-mail - osobiście, podkłady muszą być wysłane na adres Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript., muszą być opisane: imię, nazwisko wykonawcy, grupa wiekowa i tytuł utworu. Sprawy organizacyjne związane z obostrzeniami covidowymi: - zapoznanie się, akceptacja i przestrzeganie Regulaminu określającego Procedury Bezpieczeństwa w Regionalnym Ośrodku Kultury w Zatorze na czas pandemii Koronawirusa (dostępny na - wokaliście może towarzyszyć tylko jeden opiekun, instruktor (dokładne informacje trzeba zapisać w karcie zgłoszenia) Biuro organizatora: Regionalny Ośrodek Kultury Doliny Karpia w Zatorze im. Jana Matejki 32-640 Zator, Plac Jana Matejki 1, 8412-166, e-mail sTen adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript. dokładne informacje na Ocena i nagrody: Jury oceniało będzie: Dobór repertuaru; Walory głosowe; Interpretację; Muzykalność, Ogólny wyraz artystyczny Konkurs kolęd ma charakter imprezy otwartej, warunkiem uczestnictwa w zmaganiach konkursowych jest terminowe złożenie karty uczestnictwa. Uczestnictwo w Konkursie Kolęd jest jednoznaczne z akceptacją postanowień niniejszego regulaminu,w tym również wyrażeniem zgody, zgodnie z art. 81 ust. 1 Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych z dnia 4 lutego 1994 roku ( Dz. U. 2017 r, poz. 880 z późn. zm.). na nieodpłatne utrwalenie wizerunku, w formie fotografii analogowej i cyfrowej, w ramach uczestnictwa w imprezie oraz jej nieodpłatnego rozpowszechniania przez organizatorów bez ograniczeń terytorialnych i czasowych w materiałach dotyczących promocji imprezy oraz wyrażeniem zgody na przetwarzanie danych osobowych dla potrzeb własnych podmiotu zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady UE z dnia 27 kwietnia 2016 r. Szczegółowe informacje związane z ochroną danych znajdują się na stronie internetowej: ZAPRASZAMY!!!
8ut7EU. 4jz5gtclsc.pages.dev/644jz5gtclsc.pages.dev/1184jz5gtclsc.pages.dev/994jz5gtclsc.pages.dev/2184jz5gtclsc.pages.dev/1224jz5gtclsc.pages.dev/2994jz5gtclsc.pages.dev/714jz5gtclsc.pages.dev/2814jz5gtclsc.pages.dev/186
oto dziś narodziła się miłość podkład
